လႊြတ္ေတာ္ေရးရာ ေကာ္မတီေတြရဲ ႔ အဆင့္အတန္း

ဒီတပတ္ ျမန္မာ့အေရး သတင္းသံုးသပ္ခ်က္ အစီအစဥ္မွာ လႊြတ္ေတာ္ေရးရာ ေကာ္မတီေတြဟာ ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ မဟုတ္ဘူးလို႔ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ တရားရံုးက ဆံုးျဖတ္ခဲ့တာနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ကခ်င္အမ်ဳိးသမီး ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ ေဒၚဒြယ္ဘူနဲ႔ ဦးေက်ာ္ဇံသာတို႔ ေဆြးေႏြးသံုးသပ္ တင္ျပထားပါတယ္။


ေဒၚဒြယ္ဘူ။ ။ ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ မဟုတ္ဘူးဆိုတဲ့ကိစၥက က်မတို႔ဆီက စခဲ့တာ မဟုတ္ပါဘူးရွင့္။ က်မတို႔ လႊတ္ေတာ္ကလည္း အခုမွစတယ္။ လႊတ္ေတာ္ဆိုတာ က်မတုိ႔ႏိုင္ငံမွာ ေပ်ာက္ေနၿပီ။ ေပ်ာက္ေနတဲ့အခါမွာ ျပည္သူ႔အေရး၊ တိုင္းရင္းသားအေရး။ အေရးေပါင္းမ်ားစြာကို က်မတို႔ လႊတ္ေတာ္မွာ ေဆြးေႏြးေနရတဲ့အခ်ိန္။ က်မတို႔ အဆင့္အတန္းဆိုတာကို ေခါင္းထဲမွာေတာင္ မထည့္ႏိုင္ပါဘူး။ မထည့္ႏိုင္ဘဲနဲ႔ ျပည္သူ႔အေရးေပါင္းမ်ားစြာ၊ တုိင္းရင္းသားအေရးေပါင္းမ်ားစြာ - ဥပမာ က်မတုိ႔ ကခ်င္ေတြဆိုရင္ က်မတို႔ ကခ်င္ရဲ ႔ အေရးက အရမ္းကို အေရးႀကီးေနတယ္။ အဲဒီလိုမ်ဳိးကိစၥေတြ စဥ္စားေနတဲ့အခ်ိန္မွာပဲ သမၼတႀကီးဖက္ကေန၊ အစိုးရဖက္ကေန က်မတို႔ရဲ ႔အဆင့္ဟာ ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ ဟုတ္မဟုတ္ဆိုတာကို ခံုရံုးကို ေမးခဲ့ပါတယ္။ ဒါက သူတို႔ဖက္ကေမးတာ။ က်မတုိ႔ လႊတ္ေတာ္ကို မလာပါဘူး။ ဟိုဖက္ကိုေမးေတာ့ က်မတို႔ကလည္း ဒါက သူ႔ဘာသာေမးတဲ့ကိစၥပဲ။ အဲဒီေတာ့ ခံုရံုးက ျပန္ေျဖတာက ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒအရ၊ ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ မဟုတ္ပါဘူးဆိုေတာ့ က်မတုိ႔က အဲဒီအထိ၊ က်မတေယာက္တည္းသေဘာနဲ႔က က်မတို႔က ဘယ္အဆင့္ေတြ၊ ညာအဆင့္ေတြ က်မတို႔ မစဥ္းစားဘူး။ အထူးသျဖင့္ က်မတို႔လို နယ္ကတက္လာတာဆုိေတာ့ က်မတုိ႔က အဆင့္အတန္းအတြက္လာတာ မဟုတ္ဘူး။ က်မတုိ႔က တကယ့္တုိင္းျပည္အတြက္၊ က်မတို႔လူမ်ဳိးအတြက္၊ ႏိုင္ငံအတြက္၊ ျပည္နယ္အတြက္ လာတာဆိုေတာ့ ဒီဟာေတြ က်မတို႔ မစဥ္းစားဘူး။ ေနာက္မွ အဲဒီ အဆင့္အဆင့္ဆိုတာဟာ သူတုိ႔နဲ႔ level မဆက္ဆံႏိုင္တဲ့ အေနအထားမ်ဳိး။ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ က်မတုိ႔က မေဆြးေႏြးႏိုင္တဲ့ အေနအထားမ်ဳိးဆိုတာ။ ဒါဆို က်မတုိ႔က ျပည္သူလူထုအတြက္ အင္မတန္ ဆံုးရႈံးတယ္။ ဒီကိစၥကစကတည္းက သူတုိ႔ဖက္ကစတာပါ။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ သူတို႔ဖက္ကဆိုတာ ဘယ္ဖက္ကိုေျပာတာလဲ။

ေဒၚဒြယ္ဘူ။ ။ အဲဒါ သမၼတက စတာပါ။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ သူက ဘာေၾကာင့္ ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ ဟုတ္မဟုတ္ဆုိတာ စံုစမ္းေပးပါ။ စစ္ေဆးေပးပါဆိုတာ ဘာေၾကာင့္ သူတို႔ေမးစရာအေၾကာင္း ေပၚလာတယ္လို႔ ထင္ပါသလဲ။

ေဒၚဒြယ္ဘူ။ ။ အဲဒါ မေန႔က သဝဏ္လႊာမွာပါတာကေတာ့ က်မတို႔ရဲ ႔ facility အတြက္လုိ႔ပါပါတယ္။ က်မတို႔ကို လုပ္ေပးရမယ့္ကိစၥေတြအတြက္လို႔ ဒီလုိ highlight ပါပါတယ္။ အရင္ကေတာ့ က်မတုိ႔ကလည္း စိတ္မဝင္စားပါဘူး။ မေန႔က သဝဏ္လႊာမွာမွ အဲဒီလိုပါလာတဲ့အခါၾကေတာ့ နဂိုကတည္းက က်မတို႔ဆီမွာ ဘာမွမေပးထားဘူးဆိုတာကို သိတယ္။ ဒါေပမဲ့လည္း က်မတို႔က အဲဒါကိုလည္း ဘာမွမေျပာဘူး။ တုိင္းျပည္ကလည္း ဆင္းရဲေနတယ္။ ဘာမွလည္း ေျပာစရာမလုိဘူး။ က်မတို႔ ၆၀၀ ေက်ာ္ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြလည္း တေယာက္မွ ေတာင္းဆိုတာ မရွိပါဘူး။ က်မတို႔က ျပည္သူလူထုအတြက္ ေျပာေရးဆုိခြင့္ကို ေတာင္းဆိုေနတာ။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ သူတို႔က facility ဆိုတာ သမၼတႀကီးအေနနဲ႔ ဘာကိုေျပာလိုတာလဲ။

ေဒၚဒြယ္ဘူ။ ။ အေဆာင္အေယာင္တို႔၊ အိမ္တို႔၊ ကားတိုက္တို႔ေပါ့။ အဲဒါကို ေျပာတာေပါ့။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ အဲဒါကို ေတာင္းေနတယ္မွတ္လို႔ သူက မေန႔က ျပန္ၾကားတယ္။

ေဒၚဒြယ္ဘူ။ ။ မေတာင္းဘူး။ က်မတို႔ မေတာင္းဘူး။ မေန႔ကပါတာ အဲဒါေတြ ေပးဖုိ႔အတြက္ ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ ဟုတ္မဟုတ္ဆိုတာ ေမးတာပါ။ ခံုရံုးကို ေမးတာပါ။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ေတာင္းဆိုတဲ့အတိုင္း မဟုတ္ဘူးေပါ့။ ဒီဖက္က လုိခ်င္တာကတျခား၊ ဟိုဖက္က ေျပာလာတာကတျခား ျဖစ္ေနတာေပါ့။

ေဒၚဒြယ္ဘူ။ ။ ဟုတ္တယ္။ သူတုိ႔က မေန႔က သဝဏ္လႊာမွာပါပါတယ္။ အဲဒါအတြက္ ေမးျမန္းတာပါတယ့္။ ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ ဟုတ္မဟုတ္ ခံုရံုးကို ေမးတာပါ။ က်မတုိ႔ၾကေတာ့ ဒီကေန႔ ျပည္သူလူထုအတြက္ ေျပာဆိုတဲ့အခါမွာ သူတုိ႔နဲ႔ level မတူဘူး။ အခုၾကည့္ရင္ေတာင္ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ဝန္ႀကီးေတြ မလာေတာ့ပါဘူး။ ဒု-ဝန္ႀကီးေတြပဲ လာတယ္ဆိုေတာ့ က်မတို႔ အင္မတန္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး က်မတို႔ ေတာင္းဆိုတာေတြကိုလည္း ဘယ္ေတာ့မဆို သာမန္ကာလွ်ံကာပဲ ေျဖသြားတဲ့အခါၾကေတာ့ ျပည္သူလူထုေတြက က်မတို႔ကိုေျပာပါတယ္။ ခဏခဏ ဖုန္းဆက္ပါတယ္။ လႊြတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြ ေတာင္းဆိုတာကို ဟုိက ဒီအတိုင္းပဲ သာမန္ကာလွ်ံကာ ေျဖေနတဲ့ အဲဒီကိစၥကို လုပ္ၾကပါအံုးလို႔ ေျပာတယ္။ အဲဒီေတာ့ က်မဆိုလည္း ေဖေဖၚဝါရီလထဲက တင္ထားတဲ့ တိုင္းရင္းသားစာေပနဲ႔စကားေတြနဲ႔ဆိုင္တဲ့ အဆိုကို လံုးဝမေျပာရဘူး။ ဇြန္လက်ေတာ့ သူတုိ႔က အစည္းအေဝးလုပ္လိုက္ၿပီ။ အစည္းအေဝးလုပ္လိုက္ၿပီဆိုေတာ့ လုပ္ၿပီးၿပီဆိုတဲ့သေဘာ ။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီ အစည္းအေဝးလုပ္တဲ့ေနရာမွာလည္း က်မတို႔ တင္တဲ့ကိစၥေတြက မေပၚဘူး။ က်မတို႔ ရခိုင္၊ ကခ်င္ဆို မပါဘူး။ အဲဒီလိုမ်ဳိးေတြေပ့ါ။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ အဲဒီေတာ့ အခုျဖစ္ေနတာက လႊတ္ေတာ္ကုိယ္စားလွယ္ေတြကို ေျပာတာလား။ သို႔မဟုတ္ လႊတ္ေတာ္ကဖြဲ႔စည္းေပးထားတဲ့ ေရးရာေကာ္မတီေတြလို႔ က်ေနာ္နားလည္းပါတယ္။

ေဒၚဒြယ္ဘူ။ ။ ဟုတ္တယ္။ လႊတ္ေတာ္ကဖြဲ႔စည္းေပးထားတဲ့ ေရးရာေကာ္မတီေတြမွာ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္အားလံုး ပါပါတယ္။
ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ အဲဒီေတာ့ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ေမးတာ၊ စံုစမ္းတာ၊ ေမးခြန္းထုတ္တာေတြကို ဘာမွမေျဖေတာ့ဘူး။

ေဒၚဒြယ္ဘူ။ ။ ေျဖေတာ့ လာေျဖပါတယ္။ အခုေနာက္ပိုင္းဆို ဒု ဝန္ႀကီးေတြပဲ လာေျဖေတာ့တယ္။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ဝန္ႀကီးအဆင့္၊ ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ မလာေတာ့ဘူး။ ေျဖတာမေျဖတာထက္ အဲဒီဟာကို သူတုိ႔က အေရးယူေဆာင္ရြက္ေပးတာကို ရွိပါသလား။
ေဒၚဒြယ္ဘူ။ ။ အဲဒီအဆင့္ထိေတာ့ မရွိပါဘူး။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ဆိုေတာ့ အစတုန္းကေတာ့ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြဖက္က လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ အႀကီးအကဲကို ေတာ္ေတာ္ေလး အားကိုးၿပီးေတာ့ ဥကၠ႒ႀကီးရဲ ႔ ဘာညာလုပ္ေပးမယ္လို႔ ေျပာၾကားတာ ၾကားရပါတယ္။ အခု ဥကၠ႒ႀကီးလည္း ဘာမွမတတ္ႏိုင္ေတာ့ဘူးေပ့ါ။

ေဒၚဒြယ္ဘူ။ ။ ဥကၠ႒ႀကီးလည္း ဒီကိစၥကို ေျပာပါတယ္။ ဒီကိစၥကို ဦးစီးဦးေဆာင္ၿပီး လုပ္ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆို ဥကၠ႒ႀကီးကိုယ္တုိင္ ဘာပဲေျပာေျပာ က်မတို႔က ျပည္သူေတြအတြက္ ေျပာရဲဆိုခြင့္ရဖို႔ သူကိုယ္တိုင္ ႀကိဳးစားေနပါတယ္။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ဆိုေတာ့ အခုလူထုကိုယ္စားျပဳ၊ လူထုေတြ ေရြးေကာက္တင္ေျမွာက္ထားပါတယ္ဆိုတဲ့ လႊတ္ေတာ္နဲ႔ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတကခန္႔တဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအႀကီးအကဲေတြ၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအာဏာပိုင္ေတြၾကားမွာ နည္းနည္းပါးပါး ညွိႏိႈင္းစရာေတြ က်န္ေနတယ္။ နည္းနည္း အဖုအထစ္ေတြ ရွိေနတဲ့သေဘာေပါ့။

ေဒၚဒြယ္ဘူ။ ။ နားလည္းဖို႔ေတာ့ လုိတာေပါ့။ သူတုိ႔ဖက္ကေတာ့ က်မတို႔ရဲ ႔ ေနဖို႔ထုိင္ဖို႔ ဘာညာေတြ မလုပ္ေပးႏိုင္လို႔ အဲဒါေတြအတြက္ကို ေမးတယ္။ မလုပ္ေပးႏိုင္တာ မဟုတ္ဘူး။ အဲဒါကို လုပ္ေပးရမွာရွိလို႔ေပါ့ေလ။ က်မတို႔ အဆင့္အတန္းတူခ်င္တယ္ဆိုတာ က်မတို႔ ဘာပဲေျပာေျပာ က်မတို႔ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ အမ်ဳိးသားကိုယ္စားလွယ္ေတြသည္ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ဆိုတဲ့ ေအာက္မွာပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ျပည္ေထာင္စုနဲ႔အတူ တန္တူ၊ သူတုိ႔နဲ႔ တန္တူလုပ္ငန္း လုပ္ပိုင္ခြင့္ရခ်င္တာ။ ဒီတခုတည္းပါပဲ။ က်န္တာမပါပါဘူး။ ဒါကေတာ့ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြ အားလံုးရဲ ႔ဆႏၵပါပဲ။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ဆိုေတာ့ ဒီအခ်က္ကို ဆက္လက္ၿပီးေတာ့ ထပ္ရွင္းၿပီးေတာ့ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြအေနနဲ႔ အိမ္ေတြ၊ ကားေတြ၊ ဝန္ႀကီးေတြလို လိုခ်င္တာ မဟုတ္ဘူး။ ဒီအခ်က္အလက္ေတြကို ျပည္သူ႔ကိုယ္စားျပဳၿပီးေတာ့ ခင္မ်ားတုိ႔နဲ႔ တုိက္ရိုက္ေဆြးေႏြးခ်င္တာ။ လြႊတ္ေတာ္က တင္ျပတာကို ထိထိေရာက္ေရာက္ အေရးယူေစခ်င္တာသာ ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို ဆက္လက္ရွင္းလင္းၿပီးေတာ့ ေရးအံုးမလား။ တင္အံုးမလား။

ေဒၚဒြယ္ဘူ။ ။ အဲဒါကို ဆက္လက္ရွင္းလင္းသြားမွာပါ။ က်မတို႔ သေဘာထားကေတာ့ ဒီဟာေတြ မဟုတ္ပါဘူးဆိုတာ။ ဒါကေတာ့ လႊတ္ေတာ္အပိုင္းက ဆက္လက္ရွင္းလင္းသြားမွာပါ။ က်မတို႔ေတြရဲ ႔ ဆႏၵကိုေတာ့ ေျပာျပဖို႔ လိုအပ္တယ္။ ဟိုစစခ်င္း ဒီကိစၥက ခံုရံုးကိုတင္တုန္းက ဘာအေၾကာင္းေၾကာင့္ဆိုတာကို က်မတုိ႔ မသိပါဘူး။ မေန႔က အဲဒီ သဝဏ္လႊာ ပို႔လုိက္မွ အဲဒါကို သိရတာပါ။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ အဲဒီေတာ့ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြဖက္က ဘာဆက္လုပ္မလဲ။ ေနာက္ဆံုး တကယ္လို႔ မရခဲ့ဘူးဆိုရင္ ဒီအတုိင္းပဲ ဆက္သြားမလား။ သို႔တည္းမဟုတ္ တစံုတခုမ်ား ဘာလုပ္လာစရာအေၾကာင္း လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြဖက္က ရွိၾကသလဲ။

ေဒၚဒြယ္ဘူ။ ။ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ဖက္ကေတာ့ ဒါက လူထုအတြက္ က်မတုိ႔ကေတာ့ ဒါက constitution မွာ တင္ျပထားတဲ့အတိုင္း က်မတို႔က လုပ္ေဆာင္စရာရွိတာ က်မတို႔က ျပည္သူအတြက္ က်မတို႔က ေျပာေရးဆိုခြင့္ေတာ့ မရရေအာင္ ေဆာင္ရြက္သြားမွာပဲ။ က်မတို႔ကေတာ့ ဒီအဆင့္အတန္းမတူရင္။ က်မတုိ႔ကို ဘယ္လိုအဆင့္အတန္းမ်ဳိးနဲ႔ သတ္မွတ္သလဲ။ က်မတို႔သည္ ျပည္ေထာင္စုအဆင့္မဟုတ္ဘူးဆိုရင္ က်မတို႔က ျပည္နယ္လည္းမဟုတ္ဘူး။ ခရိုင္လည္းမဟုတ္ဘူး။ က်မတို႔က ၿမိဳ ႔နယ္မဟုတ္ဘူးဆိုေတာ့ က်မတို႔က ဘယ္အဆင့္အတန္းနဲ႔ ဘယ္သူနဲ႔ သြားေဆြးေႏြးမလဲ။ အဲဒါေတြကရွိတယ္။ ရွိတဲ့အခါၾကေတာ့ က်မတုိ႔က လူထုအတြက္ကို က်မတို႔က နယ္ကေနလာၿပီးမွ ျပည္ေထာင္စုမွာ ရသင့္ရထုိက္တဲ့ဟာကို ေတာင္းဆိုေနတာပါ။ မ်ားေသာအားျဖင့္လည္း လုပ္ငန္းပိုင္းဆိုင္ရာေတြက အားလံုးက ျပည္ေထာင္စုအစိုးရမွာပဲ စုပံုးေနတာပါ။ ဒီကေန႔ ျပည္နယ္နဲ႔တိုင္းေဒသႀကီး ရွိတယ္ဆိုေပမယ့္ လူထုထဲမွာ ဒီကေန႔အထိ ထိထိေရာက္ေရာက္ ဘာတခုမွ မေရာက္ဘူး။ လြန္ခဲ့တဲ့အခ်ိန္တည္းက က်မတို႔ တုိင္းရင္းသားေကာ္မတီနဲ႔ တႏိုင္ငံလံုးသြားတဲ့အခါမွာ လူထုကို ေမးလိုက္တဲ့အခါမွာ ဘာမွေျပာင္းလဲမခံစားဘူး။ က်မတို႔ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာေတာ့ ဟိုဟာေတာင္းဒီဟာေတာင္း အကုန္ေတာင္းေနတာပဲ။ သူတုိ႔ကလည္း လုပ္ေပးၿပီလုိ႔ေျပာၿပီး။ တကယ္တမ္း သြားလိုက္တဲ့အခါမွာ ဘာမွမရွိဘူး။ ဘာမွမေရာက္တဲ့အခါ ဒါကို ျပန္ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါ ျပည္နယ္နဲ႔တိုင္း ေဒသႀကီးကလည္း မလုပ္ေပးႏိုင္ဘူး။ သူတုိ႔မွာ လုပ္ပိုင္ခြင့္အာဏာမရွိဘူး။ အဲဒီေတာ့ က်မတို႔က ျပည္ေထာင္စုမွာ ဒါေတြပဲ ေျပာေနရတာပါ။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ သမၼတရဲ ႔ ျပန္ၾကားခ်က္အထဲမွာ လႊတ္ေတာ္က စြပ္စြဲျပစ္တင္တဲ့ နည္းလမ္းနဲ႔ေျဖရွင္းမယ့္အစား ဖြဲ႔စည္းပံုမွာ ျပဌာန္းထားတဲ့ ဖြဲ႔စည္းပံု ပုဒ္မ (၁၂) ပါ အခြင့္အေရးကို အသံုးျပဳမည္ဆိုရင္ ဒါက ဘယ္သူကိုမွ ထိခိုက္မႈမရွိဘဲနဲ႔ ေျပလည္ေကာင္း ေျပလည္ႏိုင္မယ္လို႔ ေျပာထားပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ဖြဲ႔စည္းပံု အခန္း (၁၂) မွာ ဘာေတြမ်ား ျပဌာန္းၿပီးေတာ့ ဘယ္လိုုအခြင့္အေရးေတြ လႊတ္ေတာ္က ေပးထားပါသလဲ။

ေဒၚဒြယ္ဘူ။ ။ အခန္း (၁၂) မွာေတာ့ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ျပင္ဆင္တဲ့အပိုင္း။ ျပင္ဆင္တဲ့အပိုင္းဆိုေတာ့ က်မတို႔က ျပည္ေထာင္စုအဆင့္မဟုတ္ဘူးလို႔ ေျပာထားတဲ့ကိစၥကို ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ ျဖစ္ပါတယ္ဆိုၿပီး က်မတုိ႔ကိုယ္စားလွယ္ေတြက ျပန္ၿပီးျပင္ယူရမယ့္ ကိစၥေပါ့။ ျပင္ယူရမယ့္ကိစၥမွာ က်မတို႔က ၂၀% လက္မွတ္ေရးထိုးၿပီးမွ ၇၅% ေထာက္ခံတယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ လႊတ္ေတာ္အတြင္းမွာပဲ ျပင္ဆင္ယူလို႔ရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ က်မတို႔က ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို အေျခခံၿပီးမွ ထုတ္ထားတဲ့ တည္ဆဲဥပေဒရွိပါတယ္။ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္၊ အမ်ဳိးသားလႊတ္ေတာ္၊ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္။ ဒီဥပေဒ (၃) ခုက တည္ဆဲဥပေဒေတြျဖစ္တယ္။ အဲဒီမွာ ေကာ္မတီေရးရာအဖြဲ႔ဝင္မ်ားကဆုိရင္ ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ျဖစ္တယ္လို႔ ပါေနတဲ့အတြက္ က်မတို႔ တည္ဆဲဥပေဒမွာ ဒါကရွိေနတဲ့အတြက္ အဲဒီ အခန္း (၁၂) ကို ဒီကေန႔အထိ ဘာမွမလုပ္တာပါ။ ဘာပဲေျပာေျပာ ဒီဥပေဒေတြက တည္ဆဲဥပေဒဟာ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကေန ေပါက္ဖြားလာတာပါ။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ေနာက္တခုက သမၼတရဲ ႔ ျပန္ၾကားခ်က္ထဲမွာ အခုျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေနတဲ့ ဥပေဒျပဳ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊ တရားေရးဆိုင္ရာ အခန္းက႑ႀကီး (၃) ရပ္က ပူးေပါင္းၿပီးေတာ့ ေလာေလာဆယ္ ေဖာ္ေဆာင္ေနတဲ့ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးေတြ အရွိန္အဟုန္ ရပ္တန္႔မသြားေစဖို႔အတြက္ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ျပည္သူ သန္း (၆၀) ကို ငဲ့ကြက္တဲ့အားျဖင့္ ဒါကို အေလွ်ာ့ေပးဖို႔ဆုိတဲ့ သေဘာေပါ့။ အျပစ္တင္တဲ့နည္းကို မသံုးနဲ႔ဆုိၿပီး ေျပာထားပါတယ္။ အခု ေဒၚဒြယ္ဘူတို႔ လုပ္ေနတဲ့ လုပ္ရပ္ဟာ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြက ဒါကတန္တူအခြင့္အေရး လိုခ်င္တယ္။ ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ သတ္မွတ္ေပးပါ။ ေဆြးေႏြးပါရေစ၊ တင္ျပပါရေစလို႔ ဆိုေနတဲ့ကိစၥဟာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးကို အရွိန္အဟုန္ ရပ္တန္႔သြားေစတယ္လို႔ ထင္ပါသလား။ 

ေဒၚဒြယ္ဘူ။ ။ မထင္ပါဘူး။ လႊတ္ေတာ္အပိုင္းကေတာ့ လႊတ္ေတာ္အပိုင္းမွာပဲ။ ဒီကိစၥကေတာ့ ဒီမုိကေရစီနည္းအရ အမ်ားရဲ ႔ ဆႏၵပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ တုိင္းျပည္အတြက္ လုပ္ငန္းလုပ္တဲ့ အရွိန္အဟုန္ကေတာ့ က်မတို႔အလုပ္ က်မတုိ႔ဆက္လုပ္သြားမွာပါ။ ဒါကေတာ့ က်သြားမွာမဟုတ္ပါဘူး။ အစိုးရအဖြဲ႔လည္း သူတို႔လုပ္စရာရွိတဲ့အလုပ္ေတြကို လုပ္သြားမွာပဲ။ ဒါက ျပည္သူလူထုအတြက္၊ တုိင္းျပည္အတြက္ လုပ္တဲ့အရွိန္အဟုန္ကေတာ့ ဒါကို ဘယ္သူမွ ေလွ်ာ့မယ္လို႔ မထင္ပါဘူး။ ယံုၾကည္ပါတယ္။ က်မတို႔လည္း ဒီကိစၥေၾကာင့္မို႔ လုပ္ငန္းေတြေလွ်ာ့သြားမွာ မဟုတ္ပါဘူး။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ျပည္သူ သန္း (၆၀) ရဲ ႔ မ်က္ႏွာကို ေထာက္ထား၍လည္းေကာင္း ဆိုေတာ့ ျပည္သူလူထုက ေဒၚဒြယ္ဘူတုိ႔ရဲ ႔ လုပ္ရပ္ကို ညိဳးညဥ္းစရာအေၾကာင္းရွိသလား။ ျပည္သူလူထု နစ္နာစရာအေၾကာင္း ရွိပါသလား။

ေဒၚဒြယ္ဘူ။ ။ က်မတို႔က ျပည္သူလူထုရဲ ႔ မ်က္နွာကို ေထာက္ထားၿပီး ျပည္သူလူထုအတြက္ အခြင့္အေရးေတြ ေျပာေပးႏိုင္ေအာင္ က်မတို႔ ဒီကိစၥကို ေျပာေနတာပါ။ က်မတို႔က ဒီအတုိင္းပဲ ဘယ္အဆင့္မွ မဟုတ္ဘူးဆိုၿပီးေနလုိက္လို႔ရွိရင္ တကယ္လို႔ က်မတို႔ ေဆြးေႏြးတဲ့အခါၾကရင္ အဆင့္အတန္းမတူဘူးဆိုၿပီး က်မတို႔နဲ႔ မေဆြးေႏြးလို႔ရွိရင္ က်မတုိ႔ျပည္သူလူထုအတြက္ ေျပာေပးႏိုင္ေတာ့မလဲ။ က်မတို႔ ဘယ္အဆင့္အတန္းနဲ႔ ေဆြးေႏြးမလဲ။ အဲဒါမ်ဳိးေတြ ေမးခြန္းထုတ္စရာ ရွိပါတယ္။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ေဒၚဒြယ္ဘူဟာ ျပည္သူ႔ကိုယ္စားလွယ္တေယာက္အေနနဲ႔ ဒီေလာက္ မီဒီယာတခုကို အခုလို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာတာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ က်န္တဲ့ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြရဲ ႔ သေဘာထားက ဘယ္လုိရွိၾကမလဲ။ သူတုိ႔လည္း ေဒၚဒြယ္ဘူလို႔ပဲ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာၾကသလား။ သို႔တည္းမဟုတ္ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္တေယာက္အေနနဲ႔ ဒီေလာက္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာဆိုတဲ့ေနရာမွာ စိုးရိမ္စရာ၊ ငဲ့ကြက္စရာ တစံုတရာမ်ား ရွိပါသလား။

ေဒၚဒြယ္ဘူ။ ။ စိုးရိမ္စရာ က်မကေတာ့ ဘာမွမစိုးရိမ္ဘူး။ ဒါက က်မတို႔အျဖစ္မွန္။ က်မတုိ႔က အရာရာတိုင္းကို ျပည္သူ႔အတြက္ လုပ္မယ္ဆိုၿပီး က်မတုိ႔ အေဝးႀကီးကေနလာတာ။ အလုပ္ေတြအကုန္လံုးကို ပစ္ၿပီးလာတာ။ က်မတို႔ ေျပာစရာရွိတာ၊ လုပ္စရာရွိတာေတြကို ျပည္သူအတြက္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းပဲ။ အဲဒီလိုပဲ တျခားလႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြလည္း က်မတုိ႔လုိပဲ ေနမွာပဲ။ ဒီတုိက္ေတြ၊ ကားေတြ က်မတို႔ ကိုယ္စားလွယ္ေတြ ဘာမွမပါဘူးဆိုတာ အားလံုးသိပါတယ္။ ဘယ္သူမွ စမေျပာပါဘူး။ အခုမွ အစိုးရဖက္က သမၼတဖက္က စေျပာလာတာပါ။ က်မတို႔ျပည္သူေတြရဲ ႔ ရပိုင္ခြင့္၊ ေဒသ၊ ျပည္နယ္၊ လူမ်ဳိး၊ တႏိုင္ငံလံုးအတြက္ ေကာင္းသြားရင္ တုိင္းျပည္ထူေထာင္ႏိုင္ရင္ေတာ့ၿပီးဆိုတဲ့ စိတ္ဓါတ္နဲ႔ လာတာပါ။ တကယ္တမ္းေတာ့ က်မတုိ႔ႏုိင္ငံ အင္မတန္လည္း အခုမွ စတည္ေထာင္တာ တိုင္းျပည္ဆင္းရဲတဲ့အခ်ိန္မွာ က်မတို႔ ဆန္ျပဳပ္စားၿပီးေတာ့ျဖစ္ျဖစ္ က်မတို႔ အလုပ္လုပ္ရမွာပါ။ ဒါေတြကို က်မတို႔ နားလည္းပါတယ္။ က်န္တဲ့ကိုယ္စားလွယ္ေတြလည္း အဲဒီ ခံစားခ်က္အားလံုး ရွိပါတယ္။ ရဲရဲေျပာရဲပါတယ္။ က်မတို႔ ပုဂၢိဳလ္ေရးအတြက္ မဟုတ္ပါဘူး။ က်မတို႔ ကိုယ္စားျပဳထားတဲ့ ျပည္သူသန္း (၆၀) အတြက္ပါ။